Emrah Öner
İlk yarı nefis pas hataları ile başladı. İki takım da sağlı sollu pas hataları yapıyor, yerden de bir şekilde kalkmıyorlardı. Fenerbahçe bariz daha istekli idi, fakat sonuca gidecek tek adamı her zamanki gibi sadece Slimani olduğu için gol bulma şansı çok düşüktü. Atıf bu sistemin ve takımın adamı değildi. Beşiktaş top tutamıyordu hatta en kötü derbi maçlarından birini çıkartıyordu. Atıf’ın kafası ve Hasan Ali’nin direkten dönen topları golün habercisi idi. Derken sahneye Babel çıktı. Acayip bir gol attı. Zaten Fenerbahçe normal bir gol yerse ben size ayrı bir yazı yazacağım. İlk yarı 0-1 bitti. İlk yarının ve son 5 senenin özeti şu idi : Babel, Fenerbahçe’de olsa Fenerbahçe’nin 3 kupası olurdu. Atıf, Beşiktaş’ta olsa... Atıf Beşiktaş’ta olmazdı. İkinci yarı çok sakin başladı. Sanki Fenerbahçe’ye 0-1 yetiyordu. Atıf oyundan çıkarken ıslıklandı. Ne olursa olsun onun suçu yok. Onu alan arkadaşı ıslıklayın. Hasan Ali’nin güzel şutunu Karius çıkardı. Maçın en iyisi Hasan Ali de bir orta yaptı, Ayew golünü attı. Daha sonradan herkes 1-1’e razı oldu gibi geldi. Maçın ve yılın özeti şu : Kadro hakkaten felaket. Son 10 yılın en kötü kadrosu kardo. Atsan, satsan hangi birini atacaksın. Topal’ı mı, Roman’ı mı, Atıf’ı mı, Şener’i mi, Ekici’yi mi, Alper’i mi, Volkan Demirel’i mi. Hangi birini? Bunların olduğu yerde sistemden, reformdan bahsedebilir misin. Önce bu isimler kaybolacak, yerlerine Babel gibi, Adebayor gibi, Emre gibi, Caner gibi, Gomis gibi adamlar gelecek, ondan sonra ben size Cocu’dan, yeni sistemden bahsedeceğim.