Osman Korkmazel
TÜRKİYE’MİZE 11 yıl sonra bir dev organizasyonda daha oynama onuru yaşattıkları için bu gencecik A Milli Takıma, bizi hem ilk kez Dünya Kupası’na taşıyan ve 3’ncü yapan hem de 4’cü kez 2020 Avrupa Şampiyonasına çıkmamızı sağlayan Şenol Güneş ve ekibini; tüm Türkiye olarak kalkıp ayakta alkışlayalım. Sağ olun, var olun… Bize hem ters gelen İzlanda’nın hocası Erik Hamren, “Bizim kaybedecek bir şeyimiz yok. Aksine Türkiye’nin kaybedecek çok şeyi var.“ demişti. Bundan şu çıkıyor. Klasikleşen katı defansı terk edip, sıklıkla hücuma yönelecekler. Şenol Güneş, E. Hamren’i iyi okumuş ki, kadroda çok ince işlemeler yapmıştı. Savunmaya dokunmamış, orta merkeze hem Mahmut-Okay’a destekçi hem de hücuma katkıcı Ozan’ı yerleştirirken, gol sahasında kanatlarda Hakan- Cengiz, tek forvet Burak’ı görevlendirmişti. Türk Telekom’da neydi o muhteşemlik. Olağanüstü desteği arkasına alan Millilerimiz sakin, temkinli, bilinçliydi. İzlanda bilindik yan ortalı, yüksek toplu ve uzun taçlı hücumlarını denese de, bir sonuca varamıyordu. Kaptan G.Sigurdsson da verimli paslar atamayınca, biz 20’den sonra devreye girdik. Ve ilk yarının en önemli gol pozisyonunu da biz yakaladık. Zeki’nin ortasına Burak kafayı (ki çok goller attı böyle) yapıştırdı ama üstten auta gönderdi. 2’nci yarıda bu futbolu sürdürmemizin yanında, hızlı hücumlar ve uzak mesafeli şutlar denemeliyiz. Şenol hoca, memnun ki dokunmadı 11’ine. Harika taraftarın, “Türkiye gol gol isteğine” karşı arzulu, istekli ve hücumu düşünür başladık. 60’dan sonra da uzak mesafeli şutları deniyorduk. Ozan şut, ardından Hakan şut ve korner vurun artık kafayı, gol mü geliyordu? Gelmedi. Taraftar yine coştu. Dakikalar 80’i gösteriyor. Şenol hocam takviye şart oldu. Evet, Yusuf yazıcı girdi. İzlanda bastırıyor; eyvah, eyvah kalenin içinden çıkardı Merih. Bir beraberlikte bizi 2020 finallerine götürür ama dakikalar geçmiyor ki. Uzatmalara geçtik, Zeki iyi vursa gol olacak. Bitir artık A.Taylor, bitirdi, bitirdi. Çok şükür bitti ama 82 milyon da bitti…