Osman Korkmazel

Üç gün sonra (14-10-2018) Rusya ile rövanşını oynayacağımız UEFA Uluslar Ligi için, Bosna Hersek’in iyi bir prova olacağı kanısındayım. Ligimizde Kayserispor’u da çalıştıran B.Hersek’in yeni teknik patronu R.Prosinecki geçen 6 maçında 4G, 2B elde ederken; yenilgi yüzü görmedi ve kadrosunun orasıyla burasıyla da fazla oynamadı. Biz de ise Lucescu çıktığı 13 maçta, 5M,4B,4G alırken başarı çıtasını yükseltemedi henüz; üstelik kemik 11’i de yerli yerine yerleştiremedi…

Dün gece R.Prosinecki, son Avusturya maçından 2 değişim yaparken, Lucescu’da nihayet 2 değişimle (Zeki Çelik, Mehmet Topal sakat) çıkardı A Millilerimizi Rize Çaykur Didi stadında sahaya. İki takımda da, lejyoner ağırlıklı oyuncular fazlalıktaydı. Çoğunluğu İtalya’da diyebiliriz. İlkyarı boyunca, tempolu ve daha çok 3. bölgede geçen bir futbol izledik. Sıklıkla kaleciler rahatsız edilirken; Sinan ve Sehiç tehlikeleri geçiştirmesini bildi. Bizim önde baskılı oyunumuz ve uzak mesafeli vuruşlarımız göze çarpıyordu. Özellikle Cengiz ve Hakan, Sehiç’i bayağı zorladı. Net fırsatı biz kaçırmışız, 18 dk Oğuzhan’ın pasını Enes 6 pastan sert vurabilse öne geçeceğiz…

Bu oyunu 2 yarıda da sürdürmek önemli tabii. Lucescu, Cenk’le başlarken, Prosineçki tam tersi; E. Dzeko, Pjaniç ve kaleci Sehiç’i kenara aldı. 20 dakika üzerimize getirmedik Bosna Hersek’i ama sıkışık savunmasını açamıyorduk. Ne zamanki hücuma yöneldiler; 3 dakika içinde önce kontradan Cengiz’in ortasına Hakan voleyi yapıştırdı. Ardından Oğuzhan’ın şık pasına Cenk iyi vurdu da top direği yalayarak gitti. Tek eksiğimiz goldü. Yunus Mallı ve Serdar Gürler ve Ertuğrul girdi, girdi de girdi. Hızımız kesildi, pozisyona girme zayıfladı. Son 3 dakika  yüklendik yine ama atamadık, atamadık. Bu futbol Rusya’da yeter mi? Golü bulursak yeter…