Derviş kaşıkları

Dervişe bir gün sormuşlar: “Sevginin sadece sözünü edenlerle, onu yaşayanlar arasında ne fark vardır?” Derviş önce sevgiyi dilden kalbine indirememiş olanları çağırarak onlara bir sofra hazırlamış. Sofraya tabaklar içinde sıcak çorbalar ve bir metre boyunda kaşıklar gelmiş. Derviş, “Kaşıkların ucundan tutup öyle yiyeceksiniz” demiş. Peki demişler ama kaşıklar uzun olduğundan çorbayı sürekli dökmüşler. En sonunda sofradan aç kalkmışlar. Derviş, daha sonra sevgiyi gerçekten bilenleri yemeğe çağırmış. Onlara da aynı şartı koymuş. Her biri uzun kaşığını çorbaya daldırmış, karşısındaki kardeşine uzatarak çorbalarını içmişler. Bunun üzerine derviş, baştaki soruya, “İşte! Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse o aç kalacaktır. Ve kim kardeşini düşünür de doyurursa o da kardeşi tarafından doyurulacaktır.