'Teşkilat' neden çok beğenildi?

Muhtemeldir ki pek çok iş yerinde, okulda, ofiste aynı manzara söz konusuydu.

Milli İstihbarat çalışanlarını konu alan dizi ilk bölümüyle reyting rekorları kırdı, sosyal medyada adını zirveye yazdırdı.

Bugüne kadar yabancı ülke gizli servis elemanlarının boy gösterdiği pek çok filme, diziye alıştırılmış izleyiciler olarak, ilk defa bir televizyon dizisinde Milli İstihbarat Teşkilatı'na (MİT) bu denli 'yakın plan' bakan bir diziyle karşı karşıyayız.

Bu da doğal olarak diziye ilgiyi artırdı.

TRT, bugüne kadar Diriliş Ertuğrul, Payitaht Abdülhamid, Uyanış: Büyük Selçuklu gibi diziler sayesinde, izleyiciyi pek çok 'ilk'le buluşturdu.

Bu dizilerin her biri büyük çaplı dönem işleri olduğu için özellikle senaryo, kostüm ve mekan tasarımlarıyla öne çıktılar.

Böylelikle TRT dizi sektöründe hem rekabet çıtasını yükseltti, hem de tarihe olan ilginin ayakta kalmasına katkı sağladı.

Peki yeni dizi 'Teşkilat'ın önemi nereden kaynaklanıyor.

Devletlerin ve milletlerin her türlü güvenliğini sağlayan 'görünür' ve 'görünmez' unsurları vardır.

Milli İstihbarat çalışanları da bizim görünmez kahramanlarımızı oluşturuyor.

Onların vatan için verdikleri emeklere bir televizyon dizisiyle bile olsa saygı duruşunda bulunuyor olmak önemli...

Millet devlet bütünleşmesi açısından da mühim.

Bu işin diğer kısmı.

Peki bir sanat eseri olarak Teşkilat başarılı bir dizi mi?

Oyuncu performanslarında bir aksama görmedim, haklarını teslim etmek gerek.

Aksiyon sahnelerinden dövüş sahnelerine temposu yerinde, teknik ve estetik yönleriyle başarılı bir dizi var önümüzde.

Ancak şu da var: Bizim televizyon dizilerinin en mühim sorunlarından bir tanesi aşırı mesaj odaklı olmaları...

Seyirciye bir şeyleri direkt olarak anlatma kaygısı var.

Nihayetinde Teşkilat dizisi bir kurgu eser...

Bu kurgu içinde, her biri Türkiye'nin kritik anlarında gözünü kırpmadan şehadet şerbeti içmiş gerçek hayattaki kahramanlarına (isim isim) gönderme yapılması, bir sanat eserinin 'ev ödevi'ne dönüşmesi riskini de beraberinde getiriyor.

Seyirciye habire mesaj verme kaygısı güden bir senaryo, aslında senaristlerin işin kolayına kaçmalarından kaynaklanıyor.

Tabii, aslında, milletin tarihine, kendine ve devletine olan güvenini perçinleyen bu tür dizilerin yapımında o kadar geç kalındı ki, senaristler hiç zaman kaybetmeden bir an evvel 'gerçekleri' anlatıp, elden teslim, 'vatandaşa mesaj verme' kaygısına düşüyorlar. Aksi takdirde seyirciyi kaçırmaktan çekiniyorlar.

'Daha iyisini yapana kadar en iyisi elimizdekidir' düsturundan yola çıkarak, Teşkilat'ın sinema tadında ve uzun sürecek bir hikayenin başlangıcı olduğunu düşünüyorum.

Şimdiye dek dizilerde, filmlerde Türkiye'nin gerçek hikayelerini anlatma konusunda çok ihmalkar davrandık.

Zararın neresinden dönersen kardır diyip kolları sıvayanlara 'bravo' demek borçtur.

Türkiye'nin daha anlatacak çok hikayesi var.

BEDİR ACAR