Baba-kız yangına koşuyor

Esma Bekkaya, babasının kahramanlık hikayelerini dinleyerek büyüdüğünü anlatarak, "1 yıldır çağrı merkezinde koordinasyonu sağlayarak, gelen ihbarları değerlendirip, ekibi çıkarıyorum. Vatandaşlar ve ekibimizle irtibatı sağlıyorum. İlerleyen zamanlarda inşallah ben de yangın söndürüp, babamla omuz omuza çalışmak isterim. Onun deneyimlerinden faydalanıyorum. Onunla birlikte tatbikatlar yapıyoruz. Arkamda babamın olduğunu bilerek çalışmak bana güç veriyor. Daha bir özgüvenle çalışma fırsatı buluyorum. Burada itfaiyeci arkadaşlarımızla kullandığımız bir söz var; 'İtfaiyecilik cesur yüreklerin sevdasıdır' diye. Ben babamın cesaretinden yola çıktım onun izinde ilerliyorum" diye konuştu.

"Kadın istediği işi yapabilir yeter ki hayal etsinler" diyen Esma Bekkaya, "'Kadın işi- erkek işi' diye sınıflandırmak sadece bizleri ayrıştırıyor. Ben burada babamla birlikte erkek mesleği denilen işi yapıyorum. Her kadın istediği işi yapabilir. Sadece inanmaları yeterli. Hayal ettiğiniz her şeyi gerçekleştirebilirsiniz. Kadın isterse her işi başarabilir önemli olan hayal etmeleri" dedi.

'GÖZÜNÜ BURADA AÇTI'

Ali Bekkaya ise kızıyla aynı yerde meslektaş olmanın kendisi için gurur kaynağı olduğunu belirterek, emekliliğinin yaklaştığını ancak çocuğuyla çalışmaya devam etmek istediğini söyledi. Bekkaya, "Yangın ve birçok doğal afete katıldım. 1999 depremine şahit oldum. Kastamonu Bozkurt'ta yaşanan sel baskınında görev aldım. Bir canlının elinden tutmak, kazalarda yaralıyı, göçük altından bir vatandaşı çıkarmak insana gurur veriyor. Gerçekten kutsal bir meslek. Kızım küçüklüğünden beri kardeşiyle beraber yanıma gelir giderlerdi. Burayı çok severdi. Gözünü burada açtı. Bana 'Ben itfaiyecilik okuyacağım, itfaiyeci olacağım' dedi. Sınavlara girdi, başarı gösterdi. 112'de bizi yönlendiriyor, telefonlara bakıyor. Ben de hem atölyedeyim hem de yangınlara gidiyorum. Burası bizim ikinci evimiz gibi oldu" diye konuştu.