Ahmet Yenilmez
Sene 1984, aylardan Ağustos, Ağustos'un 15'i...
İlk gurbetliğimin yazında, memleketim Ordu'da fındık bahçesindeydim. Fındık toplarken, yanımızdan eksik etmediğimiz radyodan kısa dalgada Polis Radyosu'nu dinliyordum. Radyo istasyonu net çekmediği için, Grundig marka radyoyu, antenini belli bir istikamete sabitleyerek,yüksek bir fındık dalına asmıştım .
Günün akşamında bahçeden taşıdığım fındık çuvallarını harmana boşaltıp, tırmıkla fındığı harmana serip tırmığa yaslanmıştım ki, kardeşim Sinan' ın "Abi yemek hazır" sözleriyle kendime geldim.
Sofranın en makbulü, rahmetli anamın her fındık mevsiminde açtığı yufkadan börek, kara lahana kapaması, altın sarısı Altın ineğimizin sütünden ayran ve soframızın olmazsa olmazı mısır ekmeği...
Evet, bizim soframızda, sadece fındık mevsiminde ve Ramazan ayında anamın açtığı yufkadan yapılan börekten başka dışarıdan alınan bir şey olmazdı!
Sabah kara lahana çorbası, öğlen kara lahana sarması, akşam kara lahana kapaması...Bazen de tarladan fasülye, fasülye turşusu kavurması, mevsimine göre Sakarca, "galdirik" bir de hayvan otlatırken topladığım "kirmit" (doğal mantar )...
Evimizde, biz 6 kişi, amcam ve ailesi 4 kişi, babaannem ve dedemle birlikte toplam 12 nüfus, anlayacağınız soframız oldukça kalabalıktı.
Babaannem, "Kalabalık sofradan aç kalkan olmaz, yalnız sofrada da insan doymaz" derdi.
Ne de haklıymış!
Yalnız sofrada insanın eli kaşığa gitmez de kalabalık sofrada lakırdısından kaşık kendini unutturmaz.
Tabii, yemek vaktinde radyo artık dedemin emrindedir ve akşam ajansları dinlenir.
TRT Haber Merkezi'nin hazırladığı haber bülteni...
Haberlerin ilki elbette, 12 Eylül darbesinde ABD'nin, "Bizim çocuklar " dediği, ilk icraatı da vetosunu kaldırıp, Yunanistan 'ı NATO'ya alan Kenan Evren'den...
Her sözüne, sözümona kardeş kavgasını bitirmekle övünerek başlayan Kenan Evren!
Ne zaman onun sesini duysam midem bulanırdı!
Haberler bittiği için radyomu alıp, sofradan kalktım fındık harmanına sırtüstü kendimi bıraktım.
Gökyüzünde yıldızları seyrediyordum ki, bir yıldız kaydı.
Ne zaman bir yıldız kaysa babaannem, "Torun yine bir yerlerde bir yiğit öldü" derdi!
İçimden, demek ki bir yerlerde yine bir yiğit öldü, dedim!
Saat 21:30 günlerden 15 Ağustos yıl 1984...
Polis Radyosu'nda Ferdi Tayfur'un o günlerde meşhur şarkısı,"Yıldızlar da kayar durmaz yerinde " şarkısı çalıyor.
O gece çok yorgun olmama rağmen uyuyamadım, zaten erken kalkmam gerekiyordu, ve sabah sofrasına oturduğumuzda,radyoda sabah 07:00 haberleri...
Eruh'ta, PKK karakol ve askeri lojmanlara saldırmış,Jandarma Onbaşı Komando Er Süleyman Aydın şehit ve 9 yaralı...
İşte, o sofrada hiç birimiz bir kaşık kara lahana çorbası yiyemedik!
16 Ağustos... O gün ben Polis Radyosu değil TRT 1'idinliyordum ve yine o ses, "Bir avuç çapulcu ..." ...!
Kimin sesi mi ?
ABD'nin "Bizim çocuklar " dediği, vetoyu kaldırarak Yunanistan' ı NATO'ya alan Kenan Evren'in sesi!
Devamında, Yunanistan' daki kamplarda eğitim gören PKK canilerinin katliamları...!
En son, 9 yıldız daha kaydı!
ABD'nin piçleri, 9 yiğidimizi katletti! Şehit yiğitlerimizin büyüdükleri haneleri görünce boğazım düğümlendi.Hatta, ABD'nin çocuğu Kenan Evren'in, Mamak Zindanlarında yedi buçuk yıl esir tuttuğu, merhum Muhsin Yazıcıoğlu'nun şu sözleri geldi aklıma, "Mamak'ta ilk görüşe çıktığımızda, karşımda duran analara baktım. Hepsi birbirine benziyordu ve aralarından anamı seçemedim...!".
Ben bu yazıyı, İstanbul'dan Rize'ye giderken uçakta yazdım.
Rize Artvin Havaalanı'ndan Rize şehir merkezine giderken, PKK canilerinin şehit ettiği Şehit Er Mürsel Paşa şehidimizin adını taşıyan üst geçit bana, "Rize'ye hoş geldin" dedi!
Biliyor musunuz, çocukken bize, gökyüzündeki yıldızları, meleklerin güzel yürekli yiğitlerin yüreklerinden kırparakgökyüzüne serptiklerini söylerlerdi.
Neden mi Rize'deyim?
100 yıl önceden iki yiğit girdi rüyama, Zekeriya ve Dursun (Dursune)!
Kim mi onlar?
Mesele de bu ya!
Biz ne zaman ki, Zekeriyaları ve Dursunları (Dursuneleri) unuttuk, işte, o günden sonra kaybetmeye başladık!